Bewaar geen spullen van een overledene.๐Ÿ‘‡๐Ÿ‘‡

Ruimte maken om te verwelkomen wat er komen gaat

Wat als het vrijmaken van de ruimte om ons heen ons ook in staat zou stellen om ruimte in onszelf te creรซren? Het sorteren, doneren of organiseren van de bezittingen van een overleden dierbare is noch ‘vergeten’, noch respectloos. Het is een krachtig symbolisch gebaar, een manier om te zeggen: “Je blijft in mijn hart, maar ik kies ervoor om verder te gaan.”

Een milde aanpak is om te beginnen met de minst emotioneel geladen items. Na verloop van tijd kun je ervoor kiezen om een โ€‹โ€‹of twee belangrijke herinneringen te bewaren โ€“ een foto, een sieraad, een brief โ€“ en de rest af te staan. Door deze items te doneren aan een goed doel of iemand in nood, kun je deze onthechting een nieuwe betekenis geven.

Het emotionele gewicht dat in elke lade verborgen zit

Zelfs als je denkt dat je verder bent gegaan, werkt elk voorwerp dat je bewaart als een subtiele angel. Het openen van een kast, het vinden van een vergeten shirt, kan een golf van emoties teweegbrengen. Dit houdt eenย ย aanhoudende emotionele kwetsbaarheidย in stand , vaak onzichtbaar maar zeer reรซel.

Het gaat er niet om herinneringen te wissen, maar om ze een vredige plek in onze geest te geven, zonder dat objecten een gevangenis worden. Is ware hommage uiteindelijk niet eerder te vinden in wat we in onszelf bewaren dan in een boekenkast?

LEES VERDER OP DE VOLGENDE PAGINAย ๐Ÿฅฐ