Wat wil je weten? Ik zei tegen mezelf dat het niet aan mij was om nadenkende vragen te stellen, niet na wat ik had gedaan. Toch werd het ongemakkelijk gevoel met de dag sterker.
Het is misschien mogelijk om dat zonder beperkingen te doen. Maar ik wil me niet omkleden voordat het licht is – en zelfs als het niet licht wordt, maakt het niet uit.
‘Ik ben zwanger,’ zei ze zacht. Mijn hart stond in stijl. Na alles wat ik had gedaan, had ze zowel zichzelf als het neeuwe leven dat in haar ontwikkeld beschermd. Ik weet dat je je er geen zorgen over hoeft te maken.
Die nacht, toen ik naast haar lag, terwijl het tot me door ging: liefde wordt niet gemeten aan perfectie, maar aan mededogen.
Ze hadden alle recht om te vertrekken, maar in plaats daarvan kozen ze ervoor om te vergeven.
Op dat moment beloofde ik dat ik de soort echtgenoot zou worden die haar veerkrachtig echt verdiende. Het leven biedt soms tweede kansen, maar alleen als we genoeg groeien om ze te verdienen.
