Mijn man gooide de dag na haar begrafenis snel de spullen van onze dochter weg. Wat ik in haar kamer vond, veranderde alles.

Mijn keel werd dichtgeknepen. Er viel een traan, en ik liet hem vallen.

“Er zijn geen woorden,” voegde ze eraan toe. “Niet voor dit soort pijn. Maar misschien komt de troost, hoe klein ook, voort uit de wetenschap dat ze er nog steeds is. In de mooiste bloemen, in de helderste regenboog, in de zoetste pruim, en in de manier waarop de zon opkomt… Zelfs als de wereld het niet verdient.”

Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Ze bewoog niet.

En voor het eerst in dagen stond ik mezelf toe om onbedaarlijk te huilen. Er was geen genezing. Geen oplossing.

Gewoon twee vrouwen in een stille kamer, verliefd op een meisje dat nooit meer door die deur zou komen, maar dat altijd overal zou zijn waar we keken.

Als je dit verhaal leuk vond, dan heb ik er nog een voor je: Jarenlang geloofde ik dat mijn huwelijk solide was. Toen stond haar broer voor de deur met een waarheid die zo verbluffend was dat het alles wat ik dacht te weten over mijn huwelijk veranderde. Het leerde me op mijn instinct te vertrouwen.

Dit werk is geïnspireerd op ware gebeurtenissen en mensen, maar is voor creatieve doeleinden gefictionaliseerd. Namen, personages en details zijn gewijzigd om de privacy te beschermen en het verhaal te versterken. Elke gelijkenis met bestaande personen, levend of overleden, of met echte gebeurtenissen is puur toevallig en onbedoeld.

De auteur en uitgever doen geen uitspraken over de nauwkeurigheid van de gebeurtenissen of de weergave van de personages en zijn niet verantwoordelijk voor eventuele misinterpretaties. Dit verhaal wordt aangeboden “zoals het is” en de geuite meningen zijn die van de personages en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de mening van de auteur of uitgever.