Voorstanders beweren het tegenovergestelde: de hersenen passen zich aan, ze gaan niet achteruit.
Niet iedereen interpreteert de bevindingen van MIT negatief. Voorstanders van AI-ondersteund leren stellen dat de hersenen een natuurlijke aanpassing ondergaan , geen achteruitgang. Ze vergelijken AI-tools met rekenmachines: rekenmachines werden ooit als schadelijk beschouwd, maar stelden mensen uiteindelijk in staat zich te concentreren op dieper wiskundig redeneren door basisrekenkunde te automatiseren.
Voorstanders, geciteerd in MIT Technology Review en The Atlantic, betogen dat het uitbesteden van repetitieve taken zoals het schrijven van concepten, samenvatten of feiten controleren, cognitieve energie kan vrijmaken voor meer geavanceerde vormen van denken. Volgens deze visie is een lagere EEG-activiteit niet per se schadelijk; het zou simpelweg kunnen wijzen op efficiënt gebruik van mentale hulpbronnen .
Voorstanders van AI benadrukken dat de sleutel ligt in een evenwichtig gebruik , waarbij ervoor gezorgd moet worden dat technologie de menselijke intelligentie versterkt in plaats van fundamentele denkvaardigheden te vervangen.
Een debat dat de toekomst van onderwijs en werk hervormt.
De implicaties van het MIT-onderzoek reiken veel verder dan een enkel experiment. De publicatie ervan heeft de wereldwijde discussies over de volgende onderwerpen aangewakkerd:
Hoe AI in het onderwijs geïntegreerd zou moeten worden.
Hoeveel cognitieve ontlasting is gezond?
Of toekomstige studenten anders zullen denken dan voorgaande generaties.
Welke vaardigheden zullen het belangrijkst zijn in een door AI gedreven arbeidsmarkt?
Onderwijskundigen aan diverse universiteiten – waaronder Harvard, Stanford en Oxford – onderzoeken hoe leermodellen moeten evolueren in een tijdperk waarin AI zowel een hulpmiddel als een cognitieve partner is. Sommigen pleiten voor een herziening van opdrachten om de nadruk te leggen op originele analyse en redenering, terwijl anderen voorstellen studenten te leren hoe ze productief met AI kunnen samenwerken in plaats van AI te vermijden.
Conclusie
De studie van het MIT Media Lab is uitgegroeid tot een van de meest invloedrijke vroege onderzoeken naar de interactie tussen AI-tools zoals ChatGPT en het menselijk brein. Hoewel het bewijs wijst op een duidelijke afname van neurale activiteit wanneer taken worden uitbesteed aan AI, zijn experts het er nog steeds niet over eens of deze verschuiving een cognitief risico vormt of een natuurlijke evolutie is van hoe mensen technologie gebruiken.
Wat wel zeker is, is dat AI niet alleen verandert wat we leren, maar ook hoe onze geest werkt . Het debat over ‘cognitieve schuld’ zal de toekomst van onderwijs, technologie en menselijke intelligentie nog jarenlang blijven vormgeven.
