Degelijke wetenschappelijke gegevens
Een Braziliaanse studie ondersteunt deze hypothese. Onderzoekers daar ontwierpen een jas met ledlampjes die infrarood licht van 940 nanometer uitstralen. Gedragen door COVID-19-patiënten die in het ziekenhuis lagen, verkortte de jas de gemiddelde verblijfsduur in het ziekenhuis van 12 naar 8 dagen. Er was geen sprake van een placebo-effect: de patiënten zagen noch voelden het licht.
Andere studies wijzen in dezelfde richting. In Zweden toonde een twintigjarige follow-upstudie onder 20.000 vrouwen aan dat vrouwen die regelmatig aan zonlicht werden blootgesteld een significant lager sterftecijfer hadden. Het risico dat gepaard ging met onvoldoende zonlicht was vergelijkbaar met dat van roken. In Engeland laat een analyse van de UK Biobank, uitgevoerd door Dr. Richard Weller, zien dat meer blootstelling aan natuurlijk licht de algehele sterfte vermindert zonder de incidentie van melanoom te verhogen.
De vergeten revolutie in de ziekenhuisarchitectuur
Aan het begin van de 20e eeuw werden ziekenhuizen zo ontworpen dat patiënten naar buiten konden worden gereden op zonnige veranda’s. Tegenwoordig wordt in moderne gebouwen infrarood licht bewust buitengesloten om oververhitting te voorkomen. Een absurditeit, volgens Schwelt. Hij haalt studies aan die aantonen dat in een tweepersoonskamer de patiënt die zich het dichtst bij het raam bevindt, sneller wordt ontslagen. Ziekenhuizen scoren zelfs hoger op patiënttevredenheid wanneer ze natuurlijk licht binnenlaten.
De arts voert nu actief campagne om patiënten weer naar buiten te krijgen. Hij probeert zelf, wanneer hij een patiënt in nood aantreft, hem of haar eerst, al is het maar even, naar buiten te krijgen. In een recent geval daalde het zuurstofgehalte van een patiënt die 35 liter zuurstof per minuut toegediend kreeg, tot nul binnen vijf dagen na dagelijkse blootstelling aan zonlicht.
En wat als het buiten grijs is?
Zelfs in bewolkte landen blijft naar buiten gaan gunstig. Diffuus licht bevat altijd een beetje infraroodstraling. Op dagen zonder zonneschijn raadt Schwelt aan om apparaten met rood of infrarood licht te gebruiken. Dr. Glenn Jeffery van University College London heeft aangetoond dat 15 minuten rood licht van 670 nanometer voldoende is om het mitochondriale metabolisme te verbeteren, de bloedsuikerspiegel te verlagen en de collageenproductie te stimuleren.
Het is niet nodig om het hele lichaam te belichten: een gericht gebied is voldoende om systemische effecten te bewerkstelligen. Dit wordt verklaard door de communicatie tussen mitochondriën in het hele lichaam, hoewel de precieze mechanismen nog nader onderzocht moeten worden.
Ook bomen verspreiden gunstig licht.
Tot slot is de rol van de natuur cruciaal. Bomen reflecteren bijvoorbeeld een grote hoeveelheid infrarood licht. Blootstelling aan groene ruimtes versterkt de gunstige effecten. Een onderzoek in Louisville, Kentucky, toonde aan dat na het planten van 8.000 bomen in een stedelijk gebied de ontstekingsmarkers in het bloed van de bevolking met 13 tot 20% daalden, wat neerkomt op een geschatte vermindering van 10 tot 15% van het aantal beroertes.
De zon, onze moderne scheurbuik
Dr. Schwelt besluit met een krachtige analogie: “Scheurbuik in de 21e eeuw is een gebrek aan zonlicht.” We leven binnenshuis, blootgesteld aan kunstlicht dat ons een spectrum ontneemt dat essentieel is voor onze gezondheid. Hij pleit voor een radicale culturele verandering: naar buiten gaan, onszelf regelmatig blootstellen aan natuurlijk licht, onze ziekenhuizen, onze werkdagen en onze relatie met de natuur heroverwegen.
