Wat psychologen onthullen wanneer iemand een ober helpt met het afruimen van de tafel.
Wanneer een simpel gebaar een kleine daad van zachtaardig verzet wordt.
Wat ook interessant is, is dat dit gebaar op subtiele wijze sociale normen ter discussie stelt. In traditionele rollen is de klant er om bediend te worden, punt uit. Helpen met het afruimen van de tafel betekent weigeren om slechts een passieve consument te zijn en op een vriendelijke manier de onzichtbare barrière tussen de bediende en de ontvanger te doorbreken. Deze houding getuigt van een vorm van emotionele volwassenheid: er is geen gevoel van superioriteit, geen behoefte om status te bevestigen. Het is een keuze voor gelijkheid, zelfs in de kleinste details.
Een motivatie die boekdelen spreekt.
De redenen voor dit gebaar verschillen natuurlijk van persoon tot persoon. Voor sommigen is het een natuurlijke gewoonte; voor anderen een manier om dankbaarheid te tonen of een band te creëren. Soms handelen we ook uit beleefdheid, of om ons goed te voelen. Psychologen benadrukken dat, ongeacht de motivatie, zolang het gebaar oprecht is, het een gevoel van innerlijke voldoening geeft. En daarin schuilt de echte waarde: in dat kleine bubbeltje van welzijn dat we voor onszelf creëren… en voor anderen.
