Een vrijwel direct werkend middel tegen hielspoor waar niemand je over vertelt.
Plantaire fasciitis is een veelvoorkomende voetaandoening die wordt gekenmerkt door een ontsteking van de plantaire fascia, de platte pees onder de voet die loopt van de hiel tot de basis van de tenen. Dit weefsel speelt een fundamentele rol bij de verdeling van het lichaamsgewicht en het absorberen van schokken bij elke stap. Wanneer deze fascia beschadigd of ontstoken is, kan elke beweging van de voet extreem pijnlijk worden en de houding, het lopen en zelfs het staan beïnvloeden, waardoor de algehele slijtage van het lichaam wordt versneld.
Plantaire fasciitis begrijpen
Voorheen werd deze aandoening vooral beschouwd als een chronisch ontstekingsproces. Tegenwoordig zien specialisten het meer als een reeks degeneratieve veranderingen in de fascia, waarbij ontsteking slechts één aspect is van vele. Het is een zeer veel voorkomende aandoening: naar schatting krijgt één op de tien mensen er in hun leven mee te maken.
Belangrijkste oorzaken
Er bestaat geen consensus over de precieze oorzaak van plantaire fasciitis. Gezonde plantaire fascia fungeert als schokdemper. Bij overmatige of langdurige druk kan deze echter scheuren, verstijven en zijn schokabsorberende vermogen verliezen. De ontsteking kan zich vervolgens verspreiden naar de omliggende botten en het bindweefsel. In veel gevallen blijft de oorzaak moeilijk vast te stellen.
Risicofactoren
Intensieve sporten: Bij intensieve sportactiviteiten wordt de voetzool zwaar belast, waardoor het risico op blessures toeneemt, met name bij atleten en dansers.
Overgewicht: Overgewicht verhoogt de druk op de voeten en bevordert de ontwikkeling van plantaire fasciitis. Afvallen helpt vaak om de ernst van de symptomen te verminderen.
Langdurig staan: Beroepen waarbij men lange uren moet staan, zoals kappers of chirurgen, stellen mensen meer bloot aan deze aandoening.
Houdingsproblemen: Rugproblemen (scoliose), beenlengteverschillen of een onregelmatige gang leiden tot een ongelijke gewichtsverdeling, wat fasciitis in één voet kan bevorderen.
Platvoeten: Deze anatomische eigenschap vermindert de schokabsorptie, wat uiteindelijk kan leiden tot microtrauma van de fascia.
Plaatselijk trauma: Letsel aan de hiel of tenen verhoogt het risico op het ontwikkelen van de aandoening.
Ontstekingsziekten: Aandoeningen zoals reumatoïde artritis of jicht kunnen de plantaire fascia beschadigen.
Leeftijd en geslacht: Vrouwen en mensen boven de 40 worden vaker getroffen, waarschijnlijk door leeftijdsgebonden veranderingen in de pezen.
Veelvoorkomende symptomen
Het belangrijkste symptoom is scherpe pijn, vaak omschreven als een stekend gevoel onder de voet. Deze pijn is heviger na een periode van rust, meestal bij de eerste stappen ‘s ochtends of na langdurig zitten. Tien tot vijftien minuten lopen verlicht de pijn doorgaans. In de meeste gevallen (70%) treedt de pijn slechts in één voet op. Minder vaak kunnen zwelling, gevoelloosheid of tintelingen voorkomen, wat kan duiden op zenuwschade.
Conventionele behandelingen en hun beperkingen
De standaardbehandeling hangt af van het profiel van de patiënt en de ernst van de symptomen. Veelgebruikte benaderingen zijn onder andere:
Rust om de druk op de ontstoken fascia te verminderen.
Rekeningsoefeningen om de spieren te versterken
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen in de vorm van crèmes, gels of soms lokale injecties.
Diepe weefselmassage of zelfmassage wordt soms aanbevolen, maar moet met de nodige voorzichtigheid worden toegepast. Als al deze methoden falen en de aandoening verergert, kan chirurgische verwijdering van de fascia worden overwogen. Deze behandelingen bieden echter niet altijd een blijvende genezing.
Natuurlijke methoden om plantaire fasciitis te verlichten
Veel mensen geven de voorkeur aan natuurlijke oplossingen om pijn te verlichten boven medicatie of injecties. Hier volgen enkele complementaire methoden die effectief zijn gebleken:
